İnsan gideceği şehre doğru şiir yazsın,
Yolun başında bıraksın ağırlıklarını,
Gururunun yarısından fazlasını,
Öfkesinin daha fazlasını,
Bıraksın, yola çıksın.
Çabucak varabilmek için meçhul şehre,
Çabucak görebilmek için adını,
Kaygılar dolandırmasın adımlarını.
Kuş tüyünden bir abası olsun, kanatlı
Ya da hiç.
Yalnız cebindeki umutlarla uçsun,
Küçük kardeşin uykusundan toplanmış.
Ekim 2016, İstanbul
Kalemine sağlık Aziz Dostum…
BeğenBeğen
Sevgili dost, çok teşekkür ederim 🙂
BeğenBeğen