Hikâyenin kenarından merhaba!
Yolun kenarındaki küçük mor çiçeklere ve dostlarıma; hasretle, bir şeyler karalıyorum. Belki de “sevgili dost” diye başlayıp bir türlü sonunu getiremediğim mektuplarımın, kendi aralarında muhabbet ettikleri bir posta kutusudur burası.
Son yazılar
Boşluk İçre Şiir
“Bir boşluk var şuramda” dedi. Güya kalbini işaret edecekti ama sağ yanını gösterdi. Bir kalbiniz vardır onu tanıyınız. Bu boşluk sanki hiç dolmayacak gibi, hiç bitmeyecek, hiç gitmeyecek. Çok olmadı gelip yerleşeli gerçi. Hiçbir şey umrumda olmazdı önceden. Gülerdim, gezerdim. Ağlamalarım incir çekirdeğini doldurmayacak nedenlerden olurdu. Gözyaşlarım da kalbimi dolduracak çoklukta olmazdı haliyle. Kalbimde bir…
Rüzgâr
Fonda “yaprak ve rüzgâr” çalıyor. Rüzgârı ile beni yıllar öncesine, o bahçeye götüren müzik. Üzülürdüm, üç yıl önce de, beş yıl önce de üzülürdüm. O vakitler hüznün bir anlamı vardı ama. Bir başkaydı. Unutulmayı ne kadar hak ediyorsa ömrümden uçup giden o yaprak, ben onu o kadar hatırlıyorum. Kahverengi bir yaprak gibi, solgun, gösterişsiz, hafif…
Toprağa Yakın
Ömrümce hem göğe yakın olmak istedim hem de toprağa. Penceremi açtım, dolunayı seyrettim. Sonra yere çömeldim, papatyalarla muhabbet ettim. Her defasında, “şimdi anladım” dediğim sırra, aslında bir türlü vâkıf olamadım. Her şeyi yapacak güçte hissederken, bazen aya bile gidebileceğimi düşünürken, tekrar ve tekrar düştüm. Toprak yumuşaktı, canımı acıtmak istemezdi hiç, ama ben hem kendime…
Yeni içerik doğrudan gelen kutunuza iletilsin.
hikâyenin kenarında 