Havva’nın Gülleri

Sabah kalkar kalkmaz rüya tabirleri antolojisini açtı. Artık kitaplıktaki yerine kaldırmıyordu. Nasılsa her sabah bakıyor. Rüyada ateş böceği görmek de ne demek? Tam da son günlerde karanlıklara düşmekten şikayet ederken, belirsizliklerden yakınırken. Ateş böceği? Bir anda kararını değiştirip kitabı kapattı. Dibâcesinden bile anlaşılıyordu ne kadar saçma bir kitap olduğu. “Ben nereden bulaştım bu işlere” diye düşündü.

Silkelenip kendine gelmeli. Abdest alıp iki rekat namaz mı kılsa… Abdestini aldı, namazı Begova’da kılmaya karar verdi. Bu çarşı diğer çarşılar gibi değil, bu çarşının başka bir kokusu, sesi var. Bir de bu çarşının sanki gözleri var. Tramvaya binmedi, cadde boyunca yürüdü. Ancak yürümek paklardı onu. Yürüdü, yürüdü. Sebilin yakınlarına gelince, bir şey arıyormuş gibi etrafa bakındı. Havva Tramvay’dan iniyor, Havva sebilden yüzüne su çarpıyor, Havva tramvayın altında ezilmiş. Güvercinler okuyor selasını. Hayır. Havva’nın göğsünde mermi izleri. Bu kadar olmaz. Havva şehrin binaları gibi delik deşik. O günden beri güvercinlere kırgın. Havva’nın kalbinin yerinden bir Saraybosna gülü sarkıyor. Güller, mermiler, ateş böcekleri…Ya güvercinler, onlara hala kırgın. Havva şimdi nerede? En iyisi Begova’ya gitmeli. Havva’yı en son orada görmüştü. Mavi şalını başına örterken, hanımlar mescidine girerken…Havva güvercinleri ürkütmekten çekinirdi. Göğe bakıyor, gök mavi, Havva’nın bütün şalları gibi. Avluyu süsleyen kırmızı çiçekler, yine Havva. Havva’yı hep gülerken hatırlamak istiyor. Ama Havva delik deşik.

Rüyasına sadece ateş böcekleri girse bundan böyle. Tabirine bakmasa bir ömür, hep hayra yorsa… Gül bile görmek istemiyor. Gülleri koklamak istemiyor. Havva’nın diktiği güller, delik deşik. Allahu ekber Allahu ekber… Cemaate yetişse bari. Havva yok, vakitler Havva’sız da giriyor. Vakitler Havva’sız da çıkıyor. Havva’nın gülleri çarşının güvercinlerine kırgın.